Home sweet home!

Hoi iedereen,

Het is even stil geweest. De reden is simpel. Sinds zaterdag 25 juni zijn we weer thuis in Nijmegen. 🙂 De afgelopen dagen zijn we bezig geweest met het uitpakken van alle verhuisdozen en het schoonmaken en het inrichten van onze woning. Het is weer fijn om thuis te zijn!

Onze laatste stop voordat we naar huis gingen, was Berlijn. Fijn appartement hadden we geregeld. Toch zijn we één dag eerder naar huis gegaan. Via Potsdam zijn we naar Rijssen gereden. In Rijssen zijn we twee dagen gebleven totdat de verhuisdag aanbrak.

Het is dus tijd om terug te kijken. We gaan digitale fotoalbums maken. Ook een verjaardagskalender met onze reisfoto’s is in de maak. Het bestellen van zo’n kalender bij ons is mogelijk. 😉 Gisteren keken we al een hoop foto’s en wat een geweldige herinneringen gaf dat.

Uiteraard geeft onze reis ook een paar mooie statistieken. Die willen we je niet onthouden. 🙂

– landen: 12
– bezoekers van deze blog: 6.789 (peildatum was 4 juli)
– gehuurde auto’s: 3
– vliegreizen: 6
– verschillende ho(s)tels: 49 (eigen bed is zo heerlijk!)
– bekeuringen: 1 (oeps)
– foto’s: 2.348 (je hebt ze echt nog niet allemaal gezien)
– hoogste plek: 2.150 meter (Nemrut berg)
– laagste plek: -417,5 meter (Dode zee)
– vriendelijke mensen: ONTELBAAR!

Het was een geweldige reis met vele hoogtepunten en ook een paar dieptepunten (o.a. de ziekte van Dido). Deze unieke ervaring hadden we niet willen missen. Het bijhouden van deze blog was een plezier om te doen. Bedankt voor het lezen en de leuke reacties. Dit is helaas de laatste reisblog, maar deze blog blijft wel bestaan. Zo af en toe schrijven we hier een verhaaltje. Het bloggen is best verslavend. 🙂

Groeten,

Joanne & Dido

P.S. Toch nog een paar mooie, laatste foto’s.

Zoeffff

Hoi iedereen,

Wij zijn bijna definitief terug in Nederland. Donderdag rijden we naar Rijssen en zaterdag verhuizen we naar Nijmegen. Als onze auto weer op z’n vertrouwde plekje op de Muldersweg in Nijmegen staat, heeft ie meer dan 6.000 kilometer gereden.

Oost Europa is geen klein gebied en we hebben dan ook heel veel kilometers gereden. Uiteraard zijn dat niet allemaal goede kilometers geweest. Wij rijden namelijk altijd standaard verkeerd. Soms is dat een beetje en soms is dat een stukje meer. Gelukkig komen we wel altijd daar waar we willen (aan)komen.

De auto heeft wel flink te lijden hoor. De wegen in Oost Europa zijn bepaald niet van het niveau in bijvoorbeeld Nederland, Duitsland en Frankrijk. Een uitzondering maken we voor Litouwen. In dit land waren de wegen prettig. In Polen zijn er tolwegen die ook erg goed zijn, maar het tolgeld maakt het niet zo leuk. 😉

Al die uren in de auto worden wel nuttig doorgebracht. Joanne heeft inmiddels alle boeken uit die ze van haar schoonzus, José, heeft geleend. Dido vermaakt zich met allerlei cd’s. Hij zoekt in elke stad weer naar nieuwe cd’s in de uitverkoopbakken. De cd-collectie in de auto groeit dan ook meer dan aardig. 🙂 Verder brunchen wij ook vaak in de auto. Vroege vogels zijn wij niet, dus rond een uurtje of 11 in de ochtend rijden wij langs een supermarkt en kopen daar een lekkere verse brunch. Jums!

Dit was het weer. We hebben weer een paar mooie, leuke en grappige foto’s  geselecteerd. Veel kijkplezier.

Groeten uit Poznan (Polen),

Joanne & Dido

P.S. We hebben nog twee Poolse reistips, namelijk de plaats Toruń en de Mariabasiliek van Licheń. Allebei prachtig en bij elkaar in de buurt.

Skoll

Hoi allemaal,

De gemiddelde levensverwachting van de Rusische man is 62 jaar. Eén van de oorzaken is het overmatige gebruik van alcohol. Alcohol is niet alleen een Russisch probleem. Ook in de voormalige oostbloklanden is de comsumptie van (sterke) drank een groot probleem.

In de supermarkten staat de alcohol rijendik en vaak vlak voor de kassa. Er zijn alleen al meer soorten wodka dan soorten water te koop. Leuzen als ‘Rij alcoholvrij’ of ‘Ben jij de bob?’ zijn ver te zoeken; sterke drank is bij de tankstations na benzine het meest verkrijgbare produkt. 😦

Wat een verschil met de landen in het Midden Oosten die wij bezocht hebben, waar sterke drank moeilijk tot niet verkrijgbaar is. Alcohol is namelijk verboden voor moslims, omdat het de geest ‘verontreinigt’.

Al met al is het niet zo vreemd dat er in Nederland af en toe een nieuwsbericht verschijnt waarin staat dat op een Nederlandse (snel)weg een Pool straalbezopen achter het stuur is aangetroffen…

In ons hotel vlakbij Riga verbleef een Zweed(!) die alleen ontbeet met een liter bier uit een plastic fles. Het was vast goedkoop, want hij is econoom van beroep. Hij heeft gelukkig nog net geen skoll tijdens zijn ontbijt geroepen… 😉

Groeten,

Joanne & Dido

P.S. Veel kijkplezier met onze alcoholvrij gemaakte foto’s. 🙂

Zinvol

Hoi iedereen,

Ons laatste bericht was uit Tsjechië. Sindsdien zijn wij flink doorgereisd en wel via Praag, Olomouc (beiden in Tsjechië), Krakau, het Mazurisch Merenplateau (beiden in Polen) naar Vilnius (Litouwen). Een terugkerend thema was bezetting en vernietiging.

We zijn maar liefst twee keer naar Auschwitz geweest. De eerste keer werd ons bezoek ruw onderbroken door zwaar onweer. Auschwitz valt uiteen in twee kampen, Auschwitz en Birkenau. Dit tweede kamp is veel groter dan Auschwitz en het bezoek aan dit kamp viel letterlijk in het water. De volgende dag zijn we teruggegaan en dat voelde zwaar, maar wel terecht. Het is simpelweg verplichte kost voor iedereen.

In Auschwitz/Birkenau zijn we onder andere in de (slaap)barakken en gaskamers geweest  en hebben we de dodenmuur bekeken. Het meertje met as van de overledenen achter het crematorium in Birkenau was zeer beklemmend. Ook de (slaap)barakken waren bijzonder tastbaar en indringend.

In Krakau word je vervolgens ook nog geconfronteerd met de oude Joodse wijk waaruit praktisch iedereen is vermoord. Zeer heftig. In Vilnius is het meer van hetzelfde. Ook hier een oude Joodse wijk waaruit praktisch iedereen is vermoord. Het naziregime heeft zeer grondig haar rassenideologie ten uitvoer gebracht. 😦

Gisteren zijn wij in Vilnius ook nog naar het Museum van Genocide Slachtoffers geweest. Litouwen heeft naast de nazi’s ook nog de communisten gehad. De KGB heeft haar werk hier net als de nazi’s ook grondig gedaan. Van martelkamers tot executieruimte konden we bezichtingen. Indrukwekkend. Vooral de cel waarin een laagje ijskoudwater laag en de geluidsdichte cel vonden wij luguber.

Het is een zinvolle tweede deel van onze reis.

De foto’s kunnen jullie hier zien. Het zijn er veel. 🙂

Groeten uit Vilnius,

Joanne & Dido

Het betere leven

Hoi iedereen,

Inmiddels zijn we weer in een nieuw land aangekomen. Tsjechië is ons zoveelste land en bevalt tot nu toe heel goed. We verblijven al een paar dagen in een werkelijk superappartement waar het ons aan helemaal niets ontbreekt. Dit is het betere leven. We raden een verblijf hier aan iedereen aan. 🙂

De grensovergang tussen Duitsland en Tsjechië is wel een typische. Tsjechië is ook lid van Schengen, zodat er geen grenscontrole is. Toch merk je direct dat je de grens over bent, want de kwaliteit van de wegen is stukken minder. Het leek af en toe wel Jordanië. Gelukkig is de natuur hier schitterend, oftewel het betere leven. We hebben al heerlijk gewandeld en ook rond gereden. Hopelijk geven de foto’s je een idee.

Foto’s van bierbuiken hebben we maar achterwege gelaten. We hebben ze wel veelvuldig gespot, bedenkelijk gekeken en niet gefotografeerd. Dat is namelijk niet het betere leven.

Het betere leven bestaat tegenwoordig ook uit jam. Via J&J te R. (we moeten natuurlijk wel de anonimiteit bewaren…) is Joanne in aanraking gekomen met jam (bij gebrek aan hagelslag of vlokken :)). Nu proberen we allerlei jammetjes uit om te kijken welke Joanne het lekkerst vindt. De Lidl in Duitsland (overigens veel beter dan de Lidl in Nederland) is bezocht en ook de Albert hier in Tsjechië. Ja, de Albert… die van Heijn. Allemaal heerlijk herkenbaar dus en ook wel het betere leven. 😉

Tot de volgende keer.

Groeten,

Joanne & Dido

Zonder rugzak

Hoi iedereen,

We zijn weer op pad voor het tweede deel van de reis. Deze keer reizen we een stuk comfortabeler en wel met onze auto. De rugzakken zijn thuis gelaten en vervangen met weekendtassen en een grote koffer.

Het reizen met de auto brengt voordelen met zich mee. Eén van de voordelen is dat we meer spullen kunnen meenemen. Zo hebben we een thermoskan bij ons. Een lekker kopje thee tijdens het autorijden is natuurlijk niet verkeerd. 🙂

Ook is er nu veel ruimte voor aankopen die we onderweg doen. Joanne is inmiddels al twee keer(!) met succes bij de Orsay geweest. Dido heeft bij McTrek nieuwe wandelschoenen gekocht. Zijn oude wandelschoenen waren op na Egypte.

Het eerste land (Duitsland) van dit deel van onze reis is bijna weer voorbij. Vanuit Berlijn zijn we via Leipzig naar Dresden gereden. Alle drie erg mooie steden waarna het idee is ontstaan om op de terugweg opnieuw Berlijn aan te doen. Heel vervelend natuurlijk. 😉 Onze volgende stop is Tsjechië in de buurt van de Sächsische Schweiz waar wij gaan wandelen. We hebben er zin in!

Als afsluiter zijn hier weer de gebruikelijke foto´s. Veel kijkplezier en tot de volgende keer.

Groeten,

Joanne & Dido

Orsay

Hoi iedereen,

Sinds een week is Dido weer helemaal in orde. voor zover dat mogelijk is. 😉 Dit betekent dat wij weer concrete plannen hebben om te gaan reizen. De bedoeling is dat wij a.s. vrijdag (de 13de) richting de ‘Orsay-landen’ vertrekken. Nu vraag je je natuurlijk af, wat betekent nou weer ‘Orsay-landen’? Nou dat zullen we je uitleggen. 🙂 De Orsay is voor Joanne en haar vriendinnen, Dagmar, Saskia en Angela, niet het museum in Parijs, maar hun favoriete kledingwinkelketen in Oost Europa. Via deze link kun je zien in welke landen de Orsay gevestigd is. Deze winkel is helaas alleen voor vrouwenkleding, dus Dido heeft er weinig aan.

De eerste stop zal Berlijn zijn. Vervolgens reizen we via Leipzig, Dresden en Praag naar het grensgebied tussen Polen, Tsjechië en Slowakije. Het idee is om flink wat natuur mee te pakken. Tips en adviezen van jullie zijn natuurlijk weer van harte welkom. Als de tijd het toelaat (we hebben 6/7 weken), willen we eindigen in de Baltische staten: Estland, Letland en Litouwen. Op onderstaand kaartje kun je alles zien.

In plaats van het vliegtuig, de bus en de trein reizen wij dit keer met onze auto. Een stukje comfort dat waarschijnlijk handig is om iets makkelijker de  natuur te bezoeken.

Je kunt binnenkort weer de gebruikelijke verhalen en foto’s op deze blog verwachten. Alvast veel plezier met lezen en kijken. 🙂

Groeten,

Joanne & Dido

P.S. Misschien moeten we de ondertitel van de blog ‘van Turkije naar Tanzania’ maar aanpassen… 🙂

Oosten zonder midden

Hoi iedereen,

Misschien vraag je je af hoe het nu met ons is. Dat is natuurlijk erg attent. En als dat niet zo is, even goede vrienden. 😉 In dit bericht praten wij je bij.

Op dit moment logeren wij in Rijssen bij de ouders van Joanne. Daarvoor zijn we bij de ouders van Dido in Colijnsplaat geweest. Vanavond gaan we logeren bij onze (schoon)broer en schoonzus in Rijssen. Dat wordt erg gezellig. Rond Koninginnedag zijn we als het goed is in Nijmegen.

We hebben ontzettend veel leuke aanbiedingen gekregen van familie, vrienden en bekenden voor tijdelijk onderdak in Nederland. We hebben zelfs complete huizen aangeboden gekregen. Het moet niet veel gekker worden. 🙂 Wij waarderen dit enorm. Totdat we weer op pad gaan, komen wij onze tijd goed door op verschillende adressen.

Ja, je leest het goed. Wij gaan weer op pad. Wanneer is niet helemaal duidelijk, maar het zal ergens in mei zijn. Dido begint op 11 juli weer bij de gemeente Beuningen. Een aantal collega’s kijken al uit naar zijn thee. Daarnaast hebben wij onze woning tot 25 juni onderverhuurd. Het is leuker om nog te reizen dan tot 25 juni thuisloos in Nederland te zijn.

Dido is inmiddels bijna weer de oude. Hij is gestopt met het slikken van kalmeringstabletten tegen de bijwerkingen van de Lariam en heeft geen klachten meer. De Lariam is dus uit zijn lijf. Zijn diabetes is bijna weer onder controle. Nog een paar daagjes goed aandacht geven.

We hebben nu het plan om richting Berlijn, Dresden, Krakow en misschien de Baltische Staten te gaan. Geen midden, maar ‘gewoon’ het Oosten.

Vrolijk Pasen en geniet van het heerlijke weer.

Groeten,

Joanne & Dido

P.S. Reistips voor het Oosten zijn weer welkom.

En de uitslag is…

Hoi iedereen,

Zoals de meeste mensen inmiddels hebben begrepen, zijn wij afgelopen zondag vanuit Caïro naar Brussel gevlogen. Dido heeft flinke problemen als gevolg van de Lariam en een ontregelde diabetes. Hij had bijvoorbeeld een nuchtere bloedsuikerwaarde van 23 mmol/l . Dit is 5x(!) hoger dan gebruikelijk (en nog nooit vertoond in zijn 20-jarige ‘carrière’ als diabeet).

De vraag was wanneer de bijwerkingen van de Lariam zouden eindigen. Dit bleek (na onderzoek) een paar weken te zijn. Een mogelijke oplossing was het gebruik van kalmeringsmiddelen en toch naar Malawi vliegen. Dit loste het probleem met zijn diabetes nog niet op.

Reizen hoort ‘fun’ te zijn. Duidelijk was dat deze ‘fun’ niet meer aanwezig was en niet op korte termijn zou terugkeren. Voorafgaand aan de reis hadden wij afgesproken dat wij naar huis zouden gaan wanneer wij geen ‘fun’ meer hadden. Dit punt was bereikt. Wij hebben 6,5 maand geweldig genoten en een superreis gehad. Zonder spijt en met vele ervaringen rijker zijn wij terug. 🙂

De uitslag is dat Dido nu kan gaan strijken… 😉 (zie de vorige blog). Dat was bijna niet doorgegaan (tot mogelijk ongenoegen van zijn schoonmoeder), omdat de luchtvaartmaatschappij Dido bijna niet wilde meenemen. Hij vertelde namelijk tijdens het instappen over zijn complicaties en dat hij een flinke hoeveelheid kalmeringsmiddelen had geslikt. Toch hadden hij en zijn schoonmoeder geluk, want op de vlucht was een extra steward/purser mee. Dido kreeg persoonlijk een steward/purser toegewezen die de hele vlucht naast hem zat. Het werd daardoor een goede vlucht met een uitstekend vier uur durend gesprek.

We zijn nu thuisloos, omdat wij onze woning tot 25 juni a.s. hebben onderverhuurd. In plaats van Afrika reizen wij nu dus door Nederland. Wil je leuk gezelschap met mooie reisverhalen (en bijna 1.900 foto’s, ahum) in huis? Wij bieden ons van harte aan! 😉

Groeten,

Joanne & Dido

P.S. Heel erg bedankt voor alle lieve reacties op de vorige blog. 🙂

Strijken tussen de olifanten

Hoi iedereen,

We zijn een Hiltonervaring rijker. Het was er prachtig met een verrukkelijk ontbijt en heerlijk strand aan een lagune (zie de foto’s). Rijk aan vriendelijke gasten was het Hilton niet. Een groet van ons bleef vrijwel altijd onbeantwoord. Misschien kan het Hilton als beleid korting voor vriendelijke gasten invoeren. Dan komen wij wel weer. 😉

Ons verblijf in Egypte is bijna voorbij. A.s. maandagnacht vliegen wij via Addis Ababa naar Malawi, tenminste dat was de bedoeling…

Aangezien Malawi een malariagebied is, zijn wij kortgeleden begonnen met onze ‘kuur’ van malariatabletten. In Nederland hebben wij zonder bijwerkingen het middel Lariam uitgeprobeerd. Helaas zijn er nu toch bijwerkingen opgetreden bij Dido. Hij heeft flink last gekregen van paniek- en angstaanvallen, hyperventilatie en extreme stemmingswisselen.Het is inmiddels zo ernstig dat hij niet meer een vliegtuig in durft en heel erg heimwee heeft. En dat allemaal vlak voordat wij a.s. maandag willen vliegen. 😦

Na overleg met een arts in Nederland is besloten dat Dido onmiddellijk stopt met het gebruik van Lariam en in principe overstapt op een anti-malariamiddel met weinig tot geen bijwerkingen. Helaas stoppen de bijwerkingen van Lariam niet direct.

Het gevoel van Dido zegt ‘naar huis’. Het is voor ons niet duidelijk welke rol de Lariam bij dit gevoel speelt. Het lastige is dat als hij geen paniekaanval heeft, zijn verstand zegt dat hij wel door wil reizen.

Op dit moment overwegen we om de vliegreis van maandagnacht te cancellen/uit te stellen (als dat mogelijk is). We kunnen dan hier in Caïro afwachten hoe Dido zich voelt als de Lariam is uitgewerkt. Mocht hij zich niet beter voelen over een paar dagen, dan komen we naar huis. Mocht hij zich wel beter voelen, dan kijken we of en zo ja, hoe we verder willen.

De toestand van Dido op dit moment is dus wisselend. Hij wil het ene moment naar huis om o.a. te gaan strijken voor zijn schoonmoeder die volgende week geopereerd wordt aan een hernia (sterkte en succes!). Het volgende moment wil hij een safari in Malawi doen en olifanten zien. Dido wil kennelijk strijken tussen de olifanten… 😉

Groeten,

Joanne & Dido