Home sweet home!

Hoi iedereen,

Het is even stil geweest. De reden is simpel. Sinds zaterdag 25 juni zijn we weer thuis in Nijmegen. 🙂 De afgelopen dagen zijn we bezig geweest met het uitpakken van alle verhuisdozen en het schoonmaken en het inrichten van onze woning. Het is weer fijn om thuis te zijn!

Onze laatste stop voordat we naar huis gingen, was Berlijn. Fijn appartement hadden we geregeld. Toch zijn we één dag eerder naar huis gegaan. Via Potsdam zijn we naar Rijssen gereden. In Rijssen zijn we twee dagen gebleven totdat de verhuisdag aanbrak.

Het is dus tijd om terug te kijken. We gaan digitale fotoalbums maken. Ook een verjaardagskalender met onze reisfoto’s is in de maak. Het bestellen van zo’n kalender bij ons is mogelijk. 😉 Gisteren keken we al een hoop foto’s en wat een geweldige herinneringen gaf dat.

Uiteraard geeft onze reis ook een paar mooie statistieken. Die willen we je niet onthouden. 🙂

– landen: 12
– bezoekers van deze blog: 6.789 (peildatum was 4 juli)
– gehuurde auto’s: 3
– vliegreizen: 6
– verschillende ho(s)tels: 49 (eigen bed is zo heerlijk!)
– bekeuringen: 1 (oeps)
– foto’s: 2.348 (je hebt ze echt nog niet allemaal gezien)
– hoogste plek: 2.150 meter (Nemrut berg)
– laagste plek: -417,5 meter (Dode zee)
– vriendelijke mensen: ONTELBAAR!

Het was een geweldige reis met vele hoogtepunten en ook een paar dieptepunten (o.a. de ziekte van Dido). Deze unieke ervaring hadden we niet willen missen. Het bijhouden van deze blog was een plezier om te doen. Bedankt voor het lezen en de leuke reacties. Dit is helaas de laatste reisblog, maar deze blog blijft wel bestaan. Zo af en toe schrijven we hier een verhaaltje. Het bloggen is best verslavend. 🙂

Groeten,

Joanne & Dido

P.S. Toch nog een paar mooie, laatste foto’s.

Orsay

Hoi iedereen,

Sinds een week is Dido weer helemaal in orde. voor zover dat mogelijk is. 😉 Dit betekent dat wij weer concrete plannen hebben om te gaan reizen. De bedoeling is dat wij a.s. vrijdag (de 13de) richting de ‘Orsay-landen’ vertrekken. Nu vraag je je natuurlijk af, wat betekent nou weer ‘Orsay-landen’? Nou dat zullen we je uitleggen. 🙂 De Orsay is voor Joanne en haar vriendinnen, Dagmar, Saskia en Angela, niet het museum in Parijs, maar hun favoriete kledingwinkelketen in Oost Europa. Via deze link kun je zien in welke landen de Orsay gevestigd is. Deze winkel is helaas alleen voor vrouwenkleding, dus Dido heeft er weinig aan.

De eerste stop zal Berlijn zijn. Vervolgens reizen we via Leipzig, Dresden en Praag naar het grensgebied tussen Polen, Tsjechië en Slowakije. Het idee is om flink wat natuur mee te pakken. Tips en adviezen van jullie zijn natuurlijk weer van harte welkom. Als de tijd het toelaat (we hebben 6/7 weken), willen we eindigen in de Baltische staten: Estland, Letland en Litouwen. Op onderstaand kaartje kun je alles zien.

In plaats van het vliegtuig, de bus en de trein reizen wij dit keer met onze auto. Een stukje comfort dat waarschijnlijk handig is om iets makkelijker de  natuur te bezoeken.

Je kunt binnenkort weer de gebruikelijke verhalen en foto’s op deze blog verwachten. Alvast veel plezier met lezen en kijken. 🙂

Groeten,

Joanne & Dido

P.S. Misschien moeten we de ondertitel van de blog ‘van Turkije naar Tanzania’ maar aanpassen… 🙂

Oosten zonder midden

Hoi iedereen,

Misschien vraag je je af hoe het nu met ons is. Dat is natuurlijk erg attent. En als dat niet zo is, even goede vrienden. 😉 In dit bericht praten wij je bij.

Op dit moment logeren wij in Rijssen bij de ouders van Joanne. Daarvoor zijn we bij de ouders van Dido in Colijnsplaat geweest. Vanavond gaan we logeren bij onze (schoon)broer en schoonzus in Rijssen. Dat wordt erg gezellig. Rond Koninginnedag zijn we als het goed is in Nijmegen.

We hebben ontzettend veel leuke aanbiedingen gekregen van familie, vrienden en bekenden voor tijdelijk onderdak in Nederland. We hebben zelfs complete huizen aangeboden gekregen. Het moet niet veel gekker worden. 🙂 Wij waarderen dit enorm. Totdat we weer op pad gaan, komen wij onze tijd goed door op verschillende adressen.

Ja, je leest het goed. Wij gaan weer op pad. Wanneer is niet helemaal duidelijk, maar het zal ergens in mei zijn. Dido begint op 11 juli weer bij de gemeente Beuningen. Een aantal collega’s kijken al uit naar zijn thee. Daarnaast hebben wij onze woning tot 25 juni onderverhuurd. Het is leuker om nog te reizen dan tot 25 juni thuisloos in Nederland te zijn.

Dido is inmiddels bijna weer de oude. Hij is gestopt met het slikken van kalmeringstabletten tegen de bijwerkingen van de Lariam en heeft geen klachten meer. De Lariam is dus uit zijn lijf. Zijn diabetes is bijna weer onder controle. Nog een paar daagjes goed aandacht geven.

We hebben nu het plan om richting Berlijn, Dresden, Krakow en misschien de Baltische Staten te gaan. Geen midden, maar ‘gewoon’ het Oosten.

Vrolijk Pasen en geniet van het heerlijke weer.

Groeten,

Joanne & Dido

P.S. Reistips voor het Oosten zijn weer welkom.

En de uitslag is…

Hoi iedereen,

Zoals de meeste mensen inmiddels hebben begrepen, zijn wij afgelopen zondag vanuit Caïro naar Brussel gevlogen. Dido heeft flinke problemen als gevolg van de Lariam en een ontregelde diabetes. Hij had bijvoorbeeld een nuchtere bloedsuikerwaarde van 23 mmol/l . Dit is 5x(!) hoger dan gebruikelijk (en nog nooit vertoond in zijn 20-jarige ‘carrière’ als diabeet).

De vraag was wanneer de bijwerkingen van de Lariam zouden eindigen. Dit bleek (na onderzoek) een paar weken te zijn. Een mogelijke oplossing was het gebruik van kalmeringsmiddelen en toch naar Malawi vliegen. Dit loste het probleem met zijn diabetes nog niet op.

Reizen hoort ‘fun’ te zijn. Duidelijk was dat deze ‘fun’ niet meer aanwezig was en niet op korte termijn zou terugkeren. Voorafgaand aan de reis hadden wij afgesproken dat wij naar huis zouden gaan wanneer wij geen ‘fun’ meer hadden. Dit punt was bereikt. Wij hebben 6,5 maand geweldig genoten en een superreis gehad. Zonder spijt en met vele ervaringen rijker zijn wij terug. 🙂

De uitslag is dat Dido nu kan gaan strijken… 😉 (zie de vorige blog). Dat was bijna niet doorgegaan (tot mogelijk ongenoegen van zijn schoonmoeder), omdat de luchtvaartmaatschappij Dido bijna niet wilde meenemen. Hij vertelde namelijk tijdens het instappen over zijn complicaties en dat hij een flinke hoeveelheid kalmeringsmiddelen had geslikt. Toch hadden hij en zijn schoonmoeder geluk, want op de vlucht was een extra steward/purser mee. Dido kreeg persoonlijk een steward/purser toegewezen die de hele vlucht naast hem zat. Het werd daardoor een goede vlucht met een uitstekend vier uur durend gesprek.

We zijn nu thuisloos, omdat wij onze woning tot 25 juni a.s. hebben onderverhuurd. In plaats van Afrika reizen wij nu dus door Nederland. Wil je leuk gezelschap met mooie reisverhalen (en bijna 1.900 foto’s, ahum) in huis? Wij bieden ons van harte aan! 😉

Groeten,

Joanne & Dido

P.S. Heel erg bedankt voor alle lieve reacties op de vorige blog. 🙂